რჩევა ჩემნაირებს ბიჭებსა ზედა (და არამარტო)

პოსტამდე: განწყობისთვის

პოსტი დავწერე დაახლოებით ერთი წლის წინ, მაშინ, როცა ჯერ კიდევ აღნავლებული კატასავით ვიქცეოდი. 

ვაქვეყნებ დღეს- ჩემი თავით კმაყოფილების აღსანიშნავად.

N1. ნუ გეშინიათ, იყოთ ის, ვინც ხართ.

N2. ნუ გეშინიათ, იყოთ ის, ვინც ხართ.

N3. ნუ გეშინიათ, იყოთ ის, ვინც ხართ.

მართლა.

დიდი ხნის წინ წასულს

მე მენატრები
რას ვიფიქრებდი თუ ასე ძალიან

როცა ვიკარგები, ვიბნევი და არ ვიცი რა ვქნა მაშინ მახსენდები.
დამლაპარაკებელი როცა მინდა შენნაირი სულის და სანდო.

მინდა რომ ყველაფერი თავის ადგილას დადგეს.
მაგრამ აღარ ხარ.
სამაგიეროდ სააღდგომოდ ჩამოვლენ შენ საფლავზე ყველანი.

მე ის მაკლია, რომ შუბლში აღარ მკოცნი.
და აღარც არაფერია თავის ადგილზე.

არადა ეხლა როგორ მჭირდები.
როცა გავიზარდე და ჩემი წილი შეცდომების დაშვების მეშინია.