ნაშენსუნარი, ნაშენხორცალი
თავაწეული გავდივარ ხალხში:
-იცით? მე მიყვარს!
ავრბივარ კიბეს-გრძლესა და მძიმეს.
არ მიძნელდება-იქ, ზევით, შენ ხარ.
ხალხი მიყურებს- რა გიკვირთ?
მიყვარს!
ფერების მარში, ალიაქოთი.
ვეძებ სიმშვიდეს-ლურჯი ისე კარგი ყოფილა...
კვლავ კიბეები, კვლავ ავრბივარ- "არ დაიღალო!"
ღმერთო მიშველე-ეგ სილურჯე სხეულად მტკივა.
ბაც! თვალებს ვახელ. სიზმარია, როგორც ყოველთვის.
მაინც გამომყვა-ნატკენი სითბო, თვალში სილურჯე.
დანასიზმრალით სავსე მოვდივარ-კიდევ ერთხელ დასიზმრებისთვის
და ეს სილურჯე ჩემ სახეზე ნუ გიკვირს-მიყვარს.
თავაწეული გავდივარ ხალხში:
-იცით? მე მიყვარს!
ავრბივარ კიბეს-გრძლესა და მძიმეს.
არ მიძნელდება-იქ, ზევით, შენ ხარ.
ხალხი მიყურებს- რა გიკვირთ?
მიყვარს!
ფერების მარში, ალიაქოთი.
ვეძებ სიმშვიდეს-ლურჯი ისე კარგი ყოფილა...
კვლავ კიბეები, კვლავ ავრბივარ- "არ დაიღალო!"
ღმერთო მიშველე-ეგ სილურჯე სხეულად მტკივა.
ბაც! თვალებს ვახელ. სიზმარია, როგორც ყოველთვის.
მაინც გამომყვა-ნატკენი სითბო, თვალში სილურჯე.
დანასიზმრალით სავსე მოვდივარ-კიდევ ერთხელ დასიზმრებისთვის
და ეს სილურჯე ჩემ სახეზე ნუ გიკვირს-მიყვარს.
