Monday, July 17, 2017

დაღლილი, გაბრაზებული, სუბიექტური და მოპოლიტიკურო პოსტი



ძალიან დავიღალე. წამლეკა ამდენმა უაზრობამ.
გარდა იმისა, რომ საკუთარი საშრომ-საკეთებელი მაქვს საძებარი, საშენებელი, მოსავლელი, სასწავლი, ჩასაბარებელი და ნამდვილად იმაზე სამუშაო, რაც მეც წამადგება, ქვეყანასაც და მთელ კოსმოპოლიტ სამყაროსაც,  ამოვივსე, ცერცვი დამიგროვდა კედელს სახლელი- უნდა გამოვდგე საქვეყნოდ და მეც გამოვეხმაურო იმ საერთო მარაზმს, რაც ხდება. ისევ იგივე უნდა ვიმეორო, რაც წლების წინ ვთქვი, რანაირადაც თვითონ ვცდილობ ცხოვრებას, თუმცა, მეც მაქვს ნაკლი - გამოსვლა და ამოთქმა მომინდება ხოლმე ყველაფრის.
აქვე: ბოდიში, თუ დავარღვევ ზრდილ ტონსა და უხეში გამონათქვამებიც შეგხვდებათ.
სრულყოფილებაზე, მოგეხსენებათ, თავს არ ვდებ და ეს ადგილი ჩემი კუთვნილი ტერიტორიაა მთლიანად.
აქვე 2: ვისაც არ მოგეწონებათ, დროს ნუ დაკარგავთ, გვერდის გამორთვა უადვილესია, თქვენც გადარჩებით ნეგატივის ფრქვევას, მეც და ქვეყნიერებაც.  თუ მაინცდამაინც გეფრქვევინებათ და მიზეზთა გამო აგრესიისაგან დაცლა გესაჭიროებათ, მე ნამდვილად მესმის თქვენი და მოგისმენთ, გაგვიზიარეთ.

უსაქმური კაცი &*^*&%^&* მახათს იყრიდაო- ქართველებს ტვინი ტვინად აღარ გვაქვს და კარგი მახათიც მოგვაჩეჩეს -პოლიტიკის, ვაი-პატრიოტიზმის, დამოუკიდებლად ფიქრის უარყოფის ნარევის სახით.
ამ ყველაფერს კი საფუძვლად ჩვენი ეროვნული, უსაზღვრო და უმაღლეს ხარისხში აყვანილი სიზარმაცე უდევს.
ამიტომ - ღირსები ვართ.