მთვარედალეულზე

-მარგო, სიყვარული რა ფერისაა?
- ვინ და რაც გიყვარს, იმ ფერიs. როგორ გიყვარს, იმფერიც.
-მთვარე შემიყვარდა, მარგო.
-მთვარისფერი ყოფილა მაშინ შენი სიყვარული.
-გაუგებარია ჩემი სიყვარული, მარგო.
-მთვარე ცვალებადია, ხან სავსეა, ხან-ნამგალა. მთვარე ღამისაა, სიზმრისეულია. გაგება ძნელია მთვარის.
-ცივია მთვარე, მარგო.
-მთვარე? არც ისე. რომც იყოს, მზეზე ახლოსაა მთვარე, ახლობლის სითბო აქვს მაგ სიცივეს.
-მარგო, იცნობ მთვარეს?
-რავიცი აბა.
-არაა საჭირო.
..
-მარგო! მარგო, მთვარე შემიყვარდა.
-მთვარისფერი ყოფილა შენი სიყვარული, ღამეული, სიზმარეული.
-მთვარე შორსაა, მარგო.
-მთვარე სხვებზე ახლოსაა, სულ თან დაგდევს თუ დააკვირდები და შენ, შენ გიცნობს. მთვარე მთვარეა და შენეული.
-მაშ, მთვარისფერი ყოფილა ჩემი სიყვარული, მარგო.
-მთვარისფერია, ნუც.

წიგნებზე

მე დავწერ პოსტებს წიგნებზე.
კარგ წიგნებზე.
დავწერ.
აუცილებლად.

დაუპატიჟებლად და ისევ

• ჩემი მთავარი საფიქრალი; 
• სამაგისტრო ტესტები;
• თსუს ფინალური გამოცდები;
• ბუზთა ბატონი(დიდად ვერ მოვიხიბლე);
• ჩემი ლამის მუდმივი საფიქრალი;
• ექიმებთან საბოდიალო;
• დილით სირბილის დიიდი სურვილი;
• იმ სამსახურში წასვლის აუცილებლობა, რომელშიც არ მინდა(რა ძალიან!)- ბოლო თავისუფალ 20 დღესაც მიშხამებს;
• ჩემი "ძვირფასი" სიზმრები;
• სხვა ყოველდღიური მოთხოვნილებები-საათები რომ მიაქვს;
• შერლოკი და კიდევ სხვები;
• ძილის, ძილის და კიდევ ძილის მოთხოვნილება(სიზმრების მიუხედავად);

ჩემი ტვინი კი კიდევ უფრო მეტ დაძაბვას მთხოვს

ეჭვგარეშეა-დეპრესია მოიპარება

ისევ.

p.s. წვიმიანი და ჩემ მთავარსაფიქრალიანი დღეები მინდა. ბევრი.