ჩემი პირველი პოსტია წიგნზე. უფრო სწორად მწერალზე. სულ უფრო სწორად დაპირებას ვასრულებ
და ჩემი თავისა მიკვირს- რომელიმე საყვარელი მწერალი კი არ ამოვარჩიე და იმაზე დავწერე პოსტი, არა, კონსტანტინე გამსახურდიათი ვიწყებ.
ჰო, აქამდე არასდროს წიგნზე და მწერალზე შეფასებითი და შთაბეჭდილების გადმომცემი არაფერი დამიწერია, არც ის ვიცი, რამე წესი თუ არსებობს დაწერის. ჩემი სუბიექტური ჩანაჩხაპნები მინდა გამოვამზეურო, მთვარის მოტაცების კითხვისას რომ ვინიშნავდი ხოლმე.
გაფრთხილება: ნუ მოძებნით ლოგიკას :დ ჩემი აღქმა-ასოციაციები ადეკვატურს იშვიათად ემთხვევა.
კონსტანტინე გამსახურდია,
არ ხარ ჩემი არც უსაყვარლესი, არც გამორჩეული მწერალი. ეს გემოვნების ამბავია და ვერ შეიცვლება ალბათ. არც კამათს ექვემდებარება, როგორც ამბობენ.
სხვა ნაკლი მაქვს. იმაზე მეტად გაკნინებ ხოლმე, ვიდრე სინამდვილეში ხარ ჩემთვის. მართალია, არასდროს დაგაყენებ ჭილაძის, ჯავახიშვილის და კიდევ ერთ-ორის წინ, მაგრამ, არც ისეა საქმე, როგორც ვამუქებ.
